Vrouwen en spullen.
Hoe komt dat toch dat vrouwen zo gevoelig zijn voor spullen. wij hechten waarden aan een jurk, een pump, of een mooie ring. Mijn werk bij de Hugo Boss in de pc helpt daar niet echt bij. Dagelijks zie ik klanten de winkel binnen lopen, die even kort rondkijken, wat kleding passen, en met een paar duizend euro de winkel verlaten. Ik weet als geen ander hoe het is om niets te hebben, maar als ik weer eens een goeie maand heb, veel schrijf, veel werk, en het geld stroomt opeens weer binnen gaat het er nog tien keer harder uit. een gat in mijn hand, of gewoon een dure smaak?' Ik denk dat ik een dure smaak heb, en alleen met kwaliteit rond wil lopen. gister bijvoorbeeld, nu het eindelijk sale is sla ik mijn slag. Ik ging naar 1 van mijn lievelings sites toe, en bestelde gister een leren broek van Patrizia Pepe, waarom niet gewoon een legging van de H&M rond de 30,- ?.. Nee ik moest en zou die leren broek hebben. Als ik om me heen kijk hoe vrouwen zich kleden, pik ik binnen een seconde kwaliteit eruit, en namaak troep. Echter maken sommige van goedkope merken ook hele mooie setjes, maar tóch is dure kleding altijd kwaliteit. Ik kan uberhaubt niet tegen nep stoffen, ik hou van echt wol, katoen, linnen, cashmir, of echt leer. Die dure smaak heb ik van mijn moeder, wat ik overigens echt aan haar bewonder. Als zij stefanel binnen loopt en een mooie jas ziet hangen spaart ze tot ze die peper dure jas kan kopen. Ik geniet daarvan, wij lopen er met of zonder geld met klasse bij. Dan eet ik maar liever een weekje minder, maar dan heb ik wél die uber mooie broek. Het leven is zo kort, waarom zou je niet heerlijk genieten van wat je gelukkig maakt?!.. Gister heb ik mijn addidas sneakers verkocht aan een hele lieve vrouw, ik droeg ze nog amper en iemand anders heb ik er heel blij mee gemaakt. dat maakt bij mij weer alles goed. als ik op de ijhallen sta, en een brutale vrouw komt naar mijn kraam toe en ze wilt een paar laarzen kopen die ik normaal voor 50 verkoop zeg ik exspres 150 zodat ze die niet koopt. Spullen dragen een geschiedenis met zich mee, als ik me bedenk waar ik allemaal met die addidas sneakers ben geweest.. en die worden nu weer verder gedragen, ja dat kan mij zelfs emotioneel maken. Sommige truitjes van mijn zus kan ik ook nooit van mijn leven weg doen, haar geur zit er nog in, de momenten dat ze die heeft gedragen,.. het truitje is het enige tastbare wat ik van die momenten nog over heb. Net zoals mijn buddha to buddha ring, die draag ik élke dag, élke minuut, die doe ik nooit meer af al hangt mijn leven ervan af. Die ring betekend zo verschrikkelijk veel voor mij, en dan denk je, tis maar een ring? nee, die ring is het laatste verjaardags cadeau van mijn zus, het gebaar, en de liefde erachter, maakt deze ring uniek. Je kunt mensen wel afkraken op hoe ze eruit zien, of om die ene armband die niet bij de outfit past, of juist een ketting wat het setje compleet maakt, maar wellicht zit er wel een mooie betekenis achter, en dan maakt het niet meer uit hoe iets ergens bij past of niet. De verhalen erachter zijn wat het mooi maakt.
Als jij je spullen beu bent, verkoop het! ga naar de ijhallen, of zet het op marktplaats en wie weet hoe blij je iemand maakt. Of pimp een oud kleding stuk, en geef het een nieuwe look.
Be Creative, Be Bien.
Xlove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten