Het is kerstavond, ik zit lekker met een wijntje en een bord met heerlijk pasta te genieten van lief gezelschap. Hoe knus deze avond ook is, ik blijf het moeilijk vinden. Ik hou van samen zijn, gezelligheid om je heen, met elkaar praten, eindelijk eens tijd voor elkaar vrij maken en genieten van heerlijk eten. Toch hou ik er niet van als iets 'hoort'. Je hoort rond deze dagen met familie/ schoonfamilie te zijn, zodra mensen oppikken dat je dat niet bent krijgen ze medelijden met je, of vragen ze waarom je alleen bent. Het is vanzelfsprekend dat je de kerst viert. Dat alléén al is een reden voor mij om er niet aan mee te doen. Ik geniet het hele jaar door van mijn geliefde en vrienden, en hoef dat niet per se op één dag nog eens extra te doen. Meestal als iets moet of hoort gaat het ook mis. en ja hoor, deze kerst zou ik gezellig met mijn vader naar het theater gaan, maar door een ruzie met mijn stiefmoeder die mijn vader voor zichzelf wilt houden, gaat het niet door. Het voelt zo verschrikkelijk zuur als je moeder in het buitenland zit, je zus er niet meer bij kan zijn, je ook nog eens je papa moet missen terwijl hij nog geen kwartier van je vandaan woont, en hij te slap is om tegen haar in te gaan. Het lijkt soms alsof dingen niet meer erger kunnen, maar het moment dat ik dát denk gebeurd er weer een wonder. Zoals vandaag, Ik spreek een belangrijke man vandaag die wellicht in de toekomst veel voor mij kan betekenen. Het heeft mijn dag weer goed gemaakt. Ik baal soms dat ik geen gewone familie heb, met ouders die samen zijn en normaal met elkaar omgaan, een zus die er gewoon bij is en geen gedoe of geruzie, maar gewoon lekker simpel samen zijn, tradities volgen, niet overal moeilijk over doen, iedereen die zijn plek in de familie weet en zijn bijdrage doet. Maar zo'n leventje heb ik niet, ik heb een turbulent leven, ik maak daardoor veel mee, en bereik mijn doelen. Doordat ik niet aan het perfecte plaatje van mijn vader voldoe, streef ik alleen nog maar meer om succesvol te worden. Doordat mijn zus niet meer leeft, knok ik nóg harder en leef ik dubbel voor haar. Doordat mijn moeder niet veel geld heeft en altijd haar leven 24/7 achter mij heeft gestaan, wil ik mijn dankbaarheid tonen door mijn dromen tot werkelijkheid te maken, en samen luxer te kunnen leven. Ik ben blij dit jaar weer achter mij te kunnen laten, zoals je leest in mijn derde column 'over de bachelor' heb ik aardig een heftige tijd achter de rug. Ik ben door veel stof heen gegaan, maar heb daardoor veel geleerd. 2012 was een harde les voor mij, leren op je eigen benen te staan, leren dat elke daad een gevolg heeft en je daar mee moet dealen. Ik heb zoveel meegemaakt zodat ik nu weet wat ik wil, welke kant ik op wil in het leven. Ik geloof dat 2013 mijn jaar van succes word, ik zal mijn doelen bereiken, presenteren acteren en mijn boek komt uit. Ik heb er zin in, voor het eerst heb ik er weer zin in. Ik leef voor mezelf, niet meer voor anderen. Ik moet doorgaan, nomather what happends. Ik ben jong, en dankbaar voor alles wat ik heb mogen leren de afgelopen tijd, ook diegene die mij een mes in mijn rug hebben gestoken ben ik dankbaar, want ook dáár ben ik weer sterker geworden, en heb ik mee leren omgaan. Ik ga net voor oud&nieuw heerlijk naar wenen toe mijn moeder bezoeken, de stad bewonderen waar ik toen ik negen was heb gewoond. Ik mag blij zijn dat ik zoveel reis en zoveel van de wereld zie. De tweede week van januari word al meteen week waarin iets bijzonders zal gebeuren, echter zeg ik er pas wat over als het ook daadwerkelijk gaande is. Bedankt lieve volgers dat jullie zo trouw zijn geweest, en in mijn geloven. Ik wens jullie allemaal een hele fijne kerst & jaarswisseling toe. Make your dreams come true!
Xlove Bien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten